Dobry człowiek cytaty Cytaty o ludziach – najlepszych sentencji o dobrych, złych i dwulicowych osobach. Istnieje cała masa przeróżnych cytatów o ludziach. To aforyzmy pozytywne, jak i negatywne, poza tym również te mówiące dużo o kontaktach międzyludzkich. W naszym rankingu pojawiało się aż tekstów. 1 Aforyzmy o wielkości i wyjątkowości człowieka 2 Powstała tendencja, by przyznać sumieniu jednostki wyłączny przywilej autonomicznego określania kryteriów dobra i zła oraz zgodnego z tym działania. Wizja ta łączy się z etyką indywidualistyczną, według której każdy człowiek staje wobec własnej prawdy, różnej od prawdy innych. 3 Wartościowy człowiek cytaty 4 cytaty z książki "Dobry człowiek". Jakie to dziwne, że gdy miłość się pojawia lub odchodzi, znika wszelka ochota na jedzenie. Całe szczęście, miłość czasami pozostaje, gdyż inaczej wszyscy umarlibyśmy z głodu. Andrew Nicoll, Dobry człowiek więcej. Dodał/a: Ola. 5 inspirujących cytatów o życiu, które skłonią Cię do myślenia. 1. Każdemu człowiekowi jest dany klucz do bram raju. Tym samym kluczem otwiera się bramy piekła. 2. Nie widzimy rzeczy takimi, jakie są. Widzimy je takimi, jakimi my jesteśmy. 3. Dobro jest dobrem, nawet gdy nikt go nie czyni. 6 Idealista myśli o człowieku, że jest dobry. Realista – że powinien być dobry. Jan Stępień "Zamyślenia". ”. Inne cytaty tego Autora Człowiek Dobro i sprawiedliwość. Średnia ocena: Głosów: “. Świat stworzony jako dobry uległ zaciemnieniu na skutek wolnych aktów stworzonych istot. 7 Cytaty o dobroci i życzliwości 8 9 10 Człowiek jest zwierzęciem społecznym, ludzie nie są stworzeni do samotności. (Lucio Anneo Seneca) Możesz zaprojektować, stworzyć i zbudować najpiękniejsze miejsce na świecie. Ale spełnienie marzeń wymaga ludzi. (Walt Disney) Jest więcej ludzi martwych niż żywych. A ich liczba rośnie. Żywe stają się coraz rzadsze. (Eugène. 11 Zanik idei uniwersalnej prawdy o dobru, dostępnym poznawczo dla ludzkiego rozumu, w nieunikniony sposób doprowadził także do zmiany koncepcji sumienia: nie jest już ono postrzegane w swojej rzeczywistości pierwotnej, czyli jako akt rozumowego poznania dokonywany przez osobę, która w określonej sytuacji ma zastosować wiedzę uniwersalną o dobru i tym samym wyrazić swój sąd o tym. 12